Kentsel bellek yitimi, kenti kaybetmek anlamına gelirken, insanları hissizleştirir, yozlaşmayı da hızlandırır. Bodrum’un süngerci kasabasından bugünün gözde turizm merkezine dönüşümü giderek ivme kazanan bir hızla oldu. Özellikle 2000 yılından sonra popüler kültürün yer değiştirmesi ve Bodrum’a akmasıyla siluet değişime uğradı, kentsel simgeler, ‘mış gibi’lerle, eskiye öykünen yenilerle perdelendi. Halkın sokaklarda selam verebileceği tanıdık simalar seyreldikçe içine kapanması, süreci de hızlandırdı.

UWAW 2005 yılında Bodrum sergisini CERACARNASSOS adıyla duyurdu. Sergi boyunca seramik sanatçıları, eserlerini Bodrum’un pek çok noktasında
sergileme olanağı buldu. Sualtının yanı sıra Bodrum’un tarihi yapıları farkındalık yaratmak amacıyla kullanıldı. Tarihi yel değirmenleri, kümbetler, bir şapel, Bodrum Kalesi, Yalıkavak Marina’da bulunan hizmet dışı bir İstanbul Şehir Hatları Vapuru ‘SUVAT’, Bodrum’un simge yapılarından bir Kule Ev sergileme noktaları olarak seçildi. Çocuklara ve sanatçılara workshoplar yapılarak da desteklenen proje basında geniş yer buldu.

‘Aganta Burina Burinata’ olarak belirlenen temasıyla Halikarnas Balıkçısı’na saygısını sunan CERACARNASSOS, temel olarak çarpık yapılaşma, vahşi betonlaşma ve tarihi yapılara kayıtsızlığı merkezine aldı ‘Bacasız Endüstri’ sloganıyla turizm yasası açıklarını kullanarak, betona dönüştürülen
coğrafyaların, düşürüldüğü duruma itiraz etti. Yurtiçi ve yurt dışından 72 sanatçının katıldığı sergi Ağustos ayı süresince devam etti. Ortakent çıkışlı ücretsiz servis hizmeti, Bodrum’un yerli ve yabancı konuklarına Bodrum Yarımadası’nı kapsayan sergileme alanlarına ulaşım imkanı sundu.

Bugün artık Bodrum’da değirmenler, şapeller, kümbetler, kule, musandıralı, sakız ve levanten tipi evler onarılıyor ve yok olmaları engelleniyor.